Heb je Willy al zien rijden vandaag? Hij is erbij, maar misschien net even ergens anders. Kijk maar even rond, en je zult hem wel zien. Iemand zou kunnen vragen: wie was Willy? Beter is het te vragen: wie is Willy? Misschien nog beter: hoeveel van hem zijn er?
Door zoveel mensen gekend en geliefd te mogen zijn, en in zoveel beelden en herinneringen te mogen blijven wonen, dat is een mooi leven. Al wie hier is, heeft beelden van Willy, en zij bewegen in deze wirwar van mensen. Willy als Chiroman, steeds geweest, en steeds gebleven. Willy als leraar, met veel liefde voor zijn leerlingen. Willy als ecologist, gedreven in een partij, de raad en een kabinet. Willy als klusser, tussen alle dingen die nog zouden gemaakt kunnen worden. Willy in zijn tuin, zijn pa-pa-pa-paradijs op aarde. Willy als man, papa en opa, tussen mensen waar hij zoveel van houdt. Willy als kaartspeler, een late roeping. Willy als fietser, steeds onderweg. Willy als entertainer, genietend van de glimlach die hij op het gezicht van anderen tovert. Willy op reis, met anderen in andere landschappen bewegend. Willy als taalknutselaar, ronddollend tussen de woorden. Willy als spreekbuis, voor wie het onrecht van sluipende asbestvezels moet ondergaan. Willy als getroffen door kanker, in een oneerlijke strijd.
En er zijn nog zoveel andere Willy’s. Ze zijn allemaal hier. Wat ze met elkaar delen? Ze houden van het leven. Ze fietsen met ons mee. In een tocht die nooit voorbij zal zijn.
2 opmerkingen:
mooooi.
We waren er gisteren bij. Een stralende dag, in alle opzichten. Knappe organisatie, veel deelnemers en een ambiance die Willy waardig was.
Volgend jaar komen we terug.
Erik en Kristien.
Een reactie posten